Głos mego serca - Rozdział 14

-Mam dziś wolne- oświadczyłem, kiedy Fabi wszedł do kuchni w naszym niedawno zakupionym mieszkaniu. Uśmiechnął się i nalał sobie kawy po drodze całując mnie w policzek.

Praca lekarza będąc głuchym nie należy do najłatwiejszej i czasem mam dość jak jakiś pacjent cacka się ze mną jak z dzieckiem, ale myślę, że nadrabiam to zdolnościami i charyzmą.

*

Mając dwadzieścia pięć lat dowiedziałem się o śmierci rodziców. Czy było mi przykro? Może trochę, ale nie tak bardzo jak powinno smucić się dziecko dowiadując się o czymś takim. Nigdy nie byli mi bliscy mimo pokrewieństwa, nigdy się mną nie interesowali i nie kochali, więc na cholerę to mi przepisali całą fortunę?

W prawdzie trochę to pomogło gdyż byłem w stanie kupić dom oraz zapewnić życie w dostatku do końca życia mojego i Eryka, ale mimo to z biegiem lat czegoś mi zaczęło brakować...